KANOTUR, UTSTYR OG KAMERATREDNING

Mandag 13.04 reiste me for å teste ut kanoane. Mange av oss hadde aldri padla i kano før, noko som gjorde at me måtte ta ekstra hensyn til risiko. Me steig ombord i kanoen på brygga på Helgheim, her var det djupt og me kunne leggje kanoen langsmed brygga. Me lyfta først bagasjen oppi, før me satt oss ein og ein nedi.

Når ein padlar i kano er det som sagt ein viss risiko. I elv og straum er det fort gjort å slå seg mot ein stein eller velte. Men også på flatt vatn kan ting skje. Dette var noko me merka veldig godt på turen vår. Då me starta var det mykje vind og kanoen var veldig ustabil. I tillegg var det svært få av oss som visste korleis me skulle reagere, noko som resulterte i litt "panikk" blant nokon. I tilfelle noko skulle skje er det derfor viktig å halde oss så nærme land som mogleg. Sidan me reiste ei stor gruppe på tur, var det ekstra viktig at me heldt oss samla, og i tillegg til å halde oss nær land avtalte me ulike stoppunkt undervegs
Det er også viktig å halde seg nær land for å unngå vind og bølgjer. På den andre sida kan navigeringa bli vanskelegare, og ein blir meir avhengig av kompasset.

Når ein ferdast på vatnet er det spesielt viktig at alle har på seg redningsvest/flytevest! Når ein er på vatnet kan det fort skje ulykker som kan føre til både drukning og nedkjøling. I tillegg når ein er på tur med ei stor gruppe er det viktig at ein held seg samla, og at kvar kano har ein kameratbåt, i tilfelle ein skulle vere uheldig å velte. Kameratkanoane må heile tida halde seg nærme kvarandre, slik at ein lett kan kome til å hjelpe. På denne turen var eg og Rebekka kameratkano med Synnøve og Ingvild. Heldigvis slapp me å bli blaute denne gongen, men det er absolutt viktig å vite kva du skal gjere, viss det skulle skje noko.

Tysdag 05.05 øvde derfor eg, Rebekka og Ingvild på kameratredning i symjehallen, noko som var veldig nyttig. Den eine velta i kanoen, medan dei to andre skulle hjelpe til å få snudd kanoen. Det første ein må gjere er å tømme kanoen for vatn. Den som hadde velta la seg på bakenden av den velta kanoen slik at dei to andre kunne legge kanoen på tvers av kameratkanoen. Så snudde me kanoen og la den langsmed den andre kanoen. Alle fekk prøve alle oppgåver, og det heile gjekk overraskande bra. Me prøvde jo dette i bassenget, og det vil jo kome fleire utfordringar, som straumar og vind når me padlar i vatnet. Men no er me vertfall forberedt på kva me skal gjere, om noko oppstår.


Skulle ein eventuell velt skje er det viktig at utstyr som ikkje tåler vatn, pakkast 100% vasstett, og at det ikkje ligg lause ting i kanoen. Når ein skal kle seg er det lurt å ha på seg ullklede. I tilfelle ein skulle vere uheldig å velte, reduserar ullkleda varmetapet og held det kalde vatnet ute. Det er óg lurt å ha med seg eit ekstra klesskift.

Kjelder:
- Friluftsliv, Ivar Mytting og Annette Bischoff
- http://www.midt-agderfriluft.no/attach?page=Filer%2FMAF+-+Kano+Temahefte.pdf
- Bilder, google

SNØHOLETUR 16. - 17. MARS

Mandag 16 mars kunne me endeleg byrje på den mykje diskuterte snøholeturen. Med svært tunge sekkar og mange forventingar gjekk me mot Rysete for å finne oss ein passande skavel. Me prøvde ut litt forskjellige skavlar før me bestemde oss. Det som er viktig når me skal velje ein passande skavel er at snøen må vere både djup nok og fast nok. For å finne ut dette testa me snødekket med ei skredsøkjestong. Me trefte ikkje på noko is med stonga, så me fann ut at snøen vertfall var djup nok. I tillegg er det viktig at henget ikkje er brattare enn 30 grader og høgda bør ikkje vere over 5-6 meter, dette er på grunn av skredfare.
Etter å ha testa både snødekket og sjekka kor høg skavelen var byrja me med gravinga. Dette var nytt for dei fleste, så me brukte litt tid på å kome i gang og for å få eit bilde av korleis det skulle bli.

Me var fire personar på gruppa mi, (meg, Stine, Rebekka og Kjersti)Stine og Rebekka byrja å grave ut brisken, medan eg og Kjersti byrja på inngangen. Det var viktig at det skulle vere ståhøgde i inngangen slik at det blei lettare å grave. På grunn av veldig tung og hard snø, tok det litt tid å få gravd ein skikkeleg inngang. Brisken skulle tettast igjen mot slutten, så i staden for å hive snøen ut, brukte me han til å fylle opp inngangspartiet med. Me gravde oss innover heilt til dei to "holene" møttes kvarandre. Brisken skulle då vere så høg at den nådde opp til ca. hofteparti når me stod i inngangen.
Når dei to inngangane hadde møttst byrja me å grave ut soveplassen. Dette viste seg å vere lettare sagt enn gjort. Me sleit mykje med hard snø i inngangen, og det gjorde me også då me skulle grave ut soveplassen. Det blei mykje hakking i stadenfor graving, noko som resulterte i fire stk oppgitte jenter som på fleire tidspunkt sleit med å sjå enden i tunellen. Men med litt motivasjonssnakk frå Torgeir og Kristina fortsette me gravinga/hakkinga og det gikk sakte men sikkert framover. Medan me gravde ut soveplassen var det viktig at veggane skulle skråast i ein boge for så å gå over i taket, slik at det blei dobbeltkrumma og kuppelform. Grunnen til dette er for å unngå drypping og at taket skal synke.

Då me endeleg var ferdige med snøhola, og me hadde testa ut at det var plass til alle fire, byrja eg og Rebekka å lage snøblokker. Me brukte sag og spade for å få ut blokker me skulle ha framfor inngangen. Blokkene skulle plasserast slik at opninga kom under nivået til brisken, og fungerte som ein varmluftlås. Me brukte eit par ski som ein slags berebjelke for den underste blokka.

Soveplassen i snøhola vår!

Etter heile 8 timar med graving kunne me sei oss ferdige med snøhola, og me rigga oss til med liggjeunderlag og soveposar før me byrja på middagen.
Før me skulle leggje oss tok me med oss eit par spadar inn i hola, i tilfelle inngangen skulle blese att. Sjølv om me låg trangt, sov eg veldig godt og eg fraus ikkje eit sekund.
På grunn av den hardpakka snøen og ein god konstruksjon av hola, slapp me både drypping frå taket og at taket sank.
Dette  var første gong eg sov i snøhole, og eg hadde ei veldig god oppleving. Var veldig tungt å grave, men då snøhola stod ferdig var det verdt alt slitet. Sidan ingen av oss på gruppa hadde laga snøhole, var det veldig spennande og lærerikt å gjennomføre den prosessen. Viss det var noko eg ville gjot annleis må det vere å forberede meg litt betre på korleis snøhola skulle lagast i forkant. Sjølv om me hadde fått litt instruksar på skulen, merka eg at eg visste svært lite om korleis eg skulle gå fram, spesielt i byrjinga.
Alt i alt synes eg det var ein veldig kjekk tur, eg lærde mykje nytt, og det frista absolutt til gjentaking.

SKITUR 23.02

Mandag 23.02 var det klart for ny skitur. Denne gongen gjekk turen til Kaupanger. Planlegginga av turen gjorde me på skulen før me reiste. Planen var å gå frå Goro via Ospesete til Pikkhaug. Men på grunn av dårleg tid, kom me oss ikkje til Pikkhaug. På veg til Ospesete hadde me to vegval, enten å følgje ein traktorveg eller å gå gjennom skogen. Valet fall på traktorvegen sidan skogen sikkert kunne blitt litt utfordrande. Då me kom til Ospesete var målet å navigere seg inn på vegen eller kraftlinja som seinare møttes i eit kryss. Kompasskursen frå Ospesete viste rett nord, og me kom oss inn på vegenm, som seinare førte oss til kraftlinja. Då me kom til kraftlinja følgde me denne opp til "knekket" på kraftlinja. Her var planen å gå vidare mot Pikkhaug, men sidan me ikkje rakk dette, tok me heller nokre navigeringsøvingar, før me køyrde nedatt. I staden for å køyre via Ospesete, følgde me kraftlinja nedatt til traktorvegen som gjekk til Goro.
Kraftlinja var eit godt haldepunkt me brukte når me skulle navigere. Det var tydeleg å sjå både på kartet og i røynda.

Me hadde også ein kriseplan, som var å snu. Me hadde ein bil ståande ved Goro, i tilfelle noko skulle oppstå.

Ruta me gjekk. 

Målet for turen var å ikkje bli sveitt og kald, men å gå i eit jamnt tempo. Eg vil sei me klarde dette delvis. Nokre plassar gjekk me litt fort, og dei fleste fekk løyst sveitten på turen. Men me heldt oss samla og eg fekk vertfall ein god turopplevelse. Eg merka spesielt at det var mykje lettare å navigere i vinterfjellet denne gongen. Både kart og kompass var noko eg følte eg meistra godt på denne turen. Likte spesielt dei navigasjonsøvelsane me hadde på "toppen", dei gjorde at me gekk øvd enda meir på navigering og blei enda tryggare på det.                                                                                                                                                                      Også denne gongen hadde eg nok klede med meg, noko som gjorde at eg ikkje frøys. Veret var også mykje betre, noko som gjorde turopplevingen litt kjekkare.                                                                                                                                          Alt i alt ein veldig fin og lærerik tur. Kjekt å gå litt andre plassar enn i Hodlekve, då får me testa ut litt ukjendt terreng, noko som var spennande. No gledar eg meg til snøholetur om ikkje lenge :) 

Ustikt frå Ospesete

SKITUR 10.02

Tysdag 10.02 var det klart for den første skituren med klassen. Klokka 12 reiste me frå skulen og 12.45 var alle klare med ski på beina. Målet for turen var å teste utstyret vårt og å lære meir om korleis me skal bevege oss i vinterfjellet. Eg merka spesielt godt at det var stor forskjell og vanskelegare å lese kart i vinterfjellet, enn kva det er til vanleg. Men det gjorde at eg lærte veldig mykje om dette, på denne turen. Me gjorde eit godt forarbeid dagen før, der me lagde ein plan A, plan B og ein kriseplan. 

Plan A var å gå mot Reipa og å følge Skavassgrovi oppover mot Skavasshaugane, for så å returnere same veg. Plan B var å gå mot Reipa, følge stien opp mot Rysete og eventuelt opp mot Skavasshaugane. Me følgde ikkje Plan A heilt. I staden for å ta av ved Reipa, tok me av lenger opp mot Rysete og gjekk derifrå opp mot Skavasshaugane. Grunnen til dette var blant anna at me såg ein skavl og ville ta teorien me hadde hatt veka før ut i praksis.

Ruta me gjekk. 

Det å finne gode haldepunkt er viktig for å kunne navigere i vinterfjellet. Nokre av haldepunkta me brukte på denne turen var hyttene i Stedjekammen, Kambagrovi og bekken som «renn» forbi skiløypa. Eg og Rikke skulle «guide» klassen frå «Rødekorskassen» og opp mot Rysete. Me var ganske usikre på kor me skulle ta av, men me tok nokre ekstra høgdemeter i løypa før me tok av og følgde ryggen opp mot Skavasshaugane. Her fekk me ein liten påminning om skredfarar og terrengfeller. Me såg blant anna ein skavl, og såg på korleis denne hadde blitt danna (T.d.: vindretning) I tillegg såg me litt på skredfarer og korleis dette kan oppstå. Er det brattare enn 30 grader og henget er høgare enn 5 hm er det viktig å halde seg 3 gonger så langt vekke som henget er over 30 grader. Eg merka at det var ekstra viktig å tenkje på dette når me var så mange i lag og veret ikkje var spesielt bra. Då er det fort at me berre vil kome oss fortast mogleg fram, utan å tenkje over dei farane som faktisk kan oppstå.

I følgje Mytting og Bischoff (Friluftsliv, 2008)  må du vere så langt vekke for å vere sikker på at skredet ikkje kan nå deg. 

Me fortsette turen vidare til Skavasshaugane, men på grunn av dårleg utstyr måtte Kristina snu med Vegard, og Torgeir måtte skru opp tempoet i front for at me skulle rekke nedatt til bussen. Me var ikkje heilt oppe på Skavasshaugane, men tok av mot aust og runda nedatt ved Skavassgrovi. Sjølvom det blei ein del knall og fall på vegen nedatt heldt me oss samla, og alle kom like heile nedatt til bussen 14.45! Ein tur med mykje lærdom og fine turopplevelsar. Noko positivt eg skal ta med meg til neste skitur er å ha med seg ekstraklede, spesielt vottar. Eg blei fort våt og kald på hendene, då var det godt å ha ekstra vottar i sekken. Då me såg på vêrmeldinga dagen før, melde det sol m/sky og lett bris. Dette var ikkje det som møtte oss, og viser derfor kor viktig det er å ha med seg nok med klede, uansett kva vêrmeldinga melder.

Gledar meg til neste tur, då eg kan enda meir om korleis eg skal bevege meg og lese kart i vinterfjellet!

FORNUFTIG MAT PÅ TUR

Når ein er på tur er det viktig å ha med seg nok tilførsel av "drivstoff". Dess meir aktivitet og muskelarbeid me driv med, dess meir energi treng me. I tillegg er det viktig med nok væske når ein skal vere i aktivitet, spesielt over lengre tid. Når ein er i aktivitet over lengre tid, for eksempel på ein turdag der aktivitetsnivået er ganske så høgt, blir glykogenlagra etterkvart tømde. Då blir me slappare, trøyttare, får problem med koordinasjonen osv.
Når me er på tur er det viktig å ete karbohydrat som blir sakte omsett, slik at glykogenlagra blir skikkeleg oppfylte igjen. Det største måltidet bør og kome på kvelden, på lik linje med den proteinrike maten. Grunnen til dette er at søvnen og restitusjonsfasen sikrar betre opptak og utnytting av proteina i kosten (ost, kjøt fisk osv.)
Om vinteren er ein ofte på tur i kalde omgivnader, og varm mat er då viktig for å halde varmen og for å få ein bra turoppleving. Dette var noko eg sjølv merka godt då me var på telttur til Nuken seint i haust. Klarar ein å halde varmen gjennom aktivitet, eit bål eller ein kopp med varm kakao blir turopplevinga mykje betre og kjekkare.

På tur er det viktig at det meste er praktisk, dette gjeld óg maten. Men maten er sjølvsagt avhengig av kva type tur me skal på, lengda på turen og kva årstid det er. Er det varmt ute er det viktig å tenkje på at maten må halde seg, medan er det kaldt må me tenkje på at maten frys.
I dag finns det eit stort utval av turmatprodukt me kan få kjøpt på butikken. Sjølvom dette ofte er veldig enkelt og praktisk, er det ikkje alltid det beste alternativet. Me kan for eksempel tørke mat sjøl. Dei fleste kjøt, grønnsaker, sopp, urter, frukt og bær eignar seg til dette.
Når det gjeld turmat, er årstid ein viktig faktor. Maten me skal ha med oss på turar i vinterfjellet skal oppfylle fleire krav: han må gi varme, ikkje fryse, vere lett, fylle lite og gi mykje energi.

Som sagt så er turmaten avhengig av kva type tur me skal på, og skal ein på overnattingsturar må ein planleggje mat til både frukost, lunsj, middag og kvelds avhengig av kor mange dagar turen er på. Til frukost kan havregraut eller frukostblanding vere eit godt alternativ. Til dette er det godt å ha noko varmt å drikke.

Oppskrift havregryn (8 pers) 

• 4 store koppar havregryn 
• 8 store koppar vatn (litt salt)
• kok opp havregryn og vatn og la det koke i 2-4 min. 
• smak til grauten med litt salt 
• Variasjon: tørka frukt, nøtter, solsikkekjerner, smør, sukker osv. 

Til lunsj kan du til korte turar på våren, sommaren og hausten ha med deg vanleg brødmat. Medan på seinhausten og vinteren må du ha med deg noko som ikkje frys. "Rett-i-koppen-posar" kombinert med knekkebrød kan vere eit godt alternativ her.

Middagaen er det viktigaste måltidet, og her er det viktig å ha med seg varm mat. Det er óg viktig at det er nok vomfyll, som ris, pasta, makaroni eller potetmos. Det er i tillegg vanskeleg å få i seg nok med væske, så middagen bør innehalde rikeleg med væske.

Bål kan vere både ein sosial og smart ting å lage når ein er på tur. Elden gir lys, varme og kan i tillegg brukast til matlaging. Du kan grille pølser, ostesmørbrød eller pinnebrød. Det einaste du treng er ein pinne eller eit grillspyd. Skal du for eksempel lage middag på bålet (kjøt eller fisk) kan det vere lurt å lage ei grillrist. Glørne i bålet kan brukast til å bake poteter, fisk, banan osv. På bålet kan du óg steikje på helle. Hella fungerer som ei steikjepanne, og du kan steikje alt frå egg til pizza og flatbrød.




I dag er stormkjøkken noko mange har med seg, Dette er eit godt alternativ når du skal lage varm mat på tur. Pannekaker for eksempel er enkel turmat som krev lite utstyr i sekken. Det kan nyttast til både frukost, lunsj, middag eller kvelds. Ein lagar pannekakerøra før ein reiser og heller ho oppi ei flaske. Det einaste ein treng å ha med er litt smør til steiking, steikespade og eventuelt noko tilbehør (syltetøy, bacon osv). Det einaste negative med å ha med seg pannekakerøre er at ho er tung, og det blir tyngre å bære. Dette var vertfall noko eg sjølv merka når me hadde med oss pannekakerøre på turen vår til Fjærlandssete.

Oppskrift pannekaker (stormkjøkken)

• 6 egg 
• 5 dl mjøl
• 1 ts salt 
• 7 dl mjølk
• 50 g smelta smør
• (sukker) 

BÅL 05.01.15

Mandag reiste me ut bak skulen for å brenne bål. Me blei delt inn i fire grupper der alle skulle lage eit bål. Gruppa mi (Anja, Oda & Jonas) kom fort i gang og hadde eit bra samarbeid. Me byrja me å grave eit "hol" i snøen, men på grunn av hard breggrunn fekk me ikkje tatt av noke torv me kunne brukt til å dekkkje bålet med. Eg har ikkje vore med å laga bål på nokon av dei forrige turane våre, så det var veldig lærerikt. Først la me nokre runde vedkubbar nederst, før me bygde på oppover. Me avslutta med å lage eit slags "hus" der me la torv inni. Bålet var stabilt og hadde eit veldig godt grunnlag. Bålet vårt brann godt, og eg og Anja hadde begge ostesmørbrød som me grilla på bålet. Skiva mi blei litt brent, men hadde eg venta til flammane hadde blitt litt mindre hadde det sikkert blitt betre. Det er noko eg skal hugse til neste gong. For meg som ikkje har vore med å laga bål før, var dette veldig lærerikt. Eg lærde korleis ein skal byggje opp eit bål, og korleis vedkubbar om eigna seg best. Noko som og var veldig smart var det lille "huset" med torv på toppen av bålet.  Då all veden hadde brent opp sløkte me bålet med snø, og prøvde å dekkje det så godt som mogleg.
Alt i alt to veldig lærerike timar!

Grilla ostesmørbrød :) 

TUR TIL HALSAVATNET & NUKEN

Turoppsummering

Torsdag 16.10 klokka 16 møttes me uttafor skulen og fordelte felles utstyr, før me tok felles transport til Åsen, der me skulle gå ifrå. Klokka 17 byrjå me å gå mot Halsavatnet. Gruppa mi (Victoria, Stine, Sander og meg) skulle leie resten av klassen til Halsavatnet der me skulle finne leirplass. Me holdt eit jamnt tempo heile vegen, men me måtte plukke med oss ved på vegen til bålet me skulle lage på kvelden. Når me kom fram til Halsavatnet fann me ut at me ville finne leirplass litt lenger vest for vatnet, på grunn av mykje myrområde og vind ved vatnet. Me enda derfor opp sør vest for Halsavatnet, bak nokre kollar. Dette var ein veldig gunstig leirplass i forhold til vind og i tillegg var det ikkje så langt å gå ned til vatnet.

Me kjappa oss med å få opp teltet, slik at me kunne byrje på matlaginga før det blei mørkt. Alle på gruppa hadde med seg litt mat kvar, så lagde me kylling fajitas til middag. Litt seinare på kvelden satt me oss rundt bålet som ei anna gruppe hadde laga. Når me var ferdige med middagen var det ei anna gruppe som hadde laga bål (pagode bål). Det var ganske kaldt så det var godt å ha eit bål å varme seg rundt. Høgdepunktet denne kvelden var definitivt dei spennande spøkelseshistoriane...!

Rundt 22.30 gjekk me å la oss. Eg fraus veldig denne natta, så det var godt å kunne stå opp å bevege seg litt dagen etterpå. 

Litt over 9 byrja me på frukosten, omelett og bacon. Mens eg sat å steikte omelett, byrja dei andre på gruppa å ta ned teltet. Når klokka nerma seg 10, var dei fleste i klassen klare til å gå. 10. 30 kunne ein kald gjeng endeleg begynne på heimreisa igjen. Klassen tok ei avgjering i å ikkje stoppe på Nuken, men å ta lunsjen på Hylsete, sida me nettopp hadde ete frukost og det var mykje vind og kaldt på toppen. 

Gruppa som skulle leie oss ned til Hylsete fann ein veldig fin sti som me kunne følgje heile vegen, på den måten kom me oss kjapt ned til Hylsete. Der hadde me ein lunsjpause i ca. 30 min før me gjekk strake vegen ned på Kvåle, der me hang opp telta og vaska stormkjøkkena. Nok ein gong var ein vellykka tur gjennomført, og eg sit att med mange fine turopplevingar og erfaringar.

Turruta vår: Åsen - Halsavatnet - Nuken - Hyllsete - Åberge - Kvåle
Dag 1: ca. 2km
Dag 2: ca. 7 km 

Turplanlegginga - plan A
TORSDAG
1600 -Oppmøte
1700 -Gå frå Åsen
1800 -Framme
1900 -Leir klar, middag i gang 
FREDAG
0900 -Stå opp
1030 -Avreise
1115 -Nuken, mat
1200 -Avreise Nuken
1330 -Skulen
1400 -Utstyr klar, god helg!

Dette tidsskjemaet var noko me klarde å halde veldig bra på denne turen. Alle var klare når dei skulle, og me gjekk heile tiden i eit jamt tempo som holdt gruppa samla heile vegen. Eg trur grunnen til at me klarde å halde tidsskjemaet så bra denne gongen, var at me har blitt mykje flinkare til å bruke kart og kompass. Eg merka vertfall sjølv at eg brukte kartet mykje meir aktivt denne gongen, enn sist gong. Det er kjekt å kunne delta i beslutningar om kvar me skal gå, leirplass osv. 
På slike turar er det viktig at me har ein PLAN B og ein kriseplan. 
Plan B var at me hadde bil på Åsen som kunne nyttast, i tilfelle nokon blei skada. 
Kriseplanen vår var å ringje nødnummer eller eventuelt bruke plan B om nødvendig. Heldigvis fekk me kun bruk for PLAN A! 

Mål for turen og kva har eg lært?
Målet for denne turen var å lære å tenne opp eit bål, pakke ned leiren meir effektivt enn forrige gong og å læra meir om å vera på tur i haustfjellet. Noko me spesielt klarde veldig bra denne gangen var det å pakke ned leiren meir effektivt enn forrige gong. Denne gongen var me ferdige heile 30 min. før me skulle. Eg har også lært mykje om det å vere på tur i haustfjellet, noko som kan vere ein utfording med tanke på vër osv. Det var ganske kaldt desse dagane, så det var derfor viktig å ta ansvar sjølv for å halde seg varm. I tillegg har eg lært at det ikkje er lurt å kle på seg lag på lag med klede, for då blir det ikkje noko luft mellom laga og du blir lettare kald.

Kva var bra?
Det var veldig mykje positivt å ta med seg frå denne turen. Sjølvom det var ganske kaldt, syns eg alle var flinke til å gjere det beste ut av det. Torsdagskvelden koste me oss heile gruppa rundt bålet, noko som var veldig sosialt og triveleg. Eg likte spesielt at me var ei meir samla gruppe som var på tur no. Heile klassen var veldig flinke til og halde tidsskjemaet me hadde laga på førehand.
Kart og kompass syns eg sjølv eg meistra betre denne gongen enn forrige gong, noko som er veldig kjekt.

Kva kan bli betre?
Sjølvom det var veldig mykje positivt på denne turen er det alltid noko som kan bli betre. Gruppa mi for eksempel var litt dårlege til å rydde opp etter middagen. Då me skulle leggje oss stod det fortsatt igjen litt ting uttafor teltet som me burde ha pakka saman eller lagt i ytterteltet vårt. Dette er veldig viktig med tanke på at det kan kome dyr eller at det kan blåse vekk.
Noko anna eg gjerne ville vore ein del av på denne turen, er bålbrenninga. Det hadde vore kjekt å lært korleis ein laga eit bål i haustfjellet, så det er noko eg ville gjort annleis.
I tillegg ville eg ha kledd meg litt annleis når eg gjekk å la meg. Eg fraus ganske masse denne natta, så neste gang vil eg vertfall ha nokon tjukkare sokkar for å hindre å bli kald.
Til neste gang vil eg òg ha med meg eige kart og kompass.

Sanna tykte det var litt kaldt…

… men med bålkos på kvelden fekk me fort varmen !

Ankomst Halsavatnet, torsdag.

Teltet vårt, med fantastisk solnedgang i bakgrunnen.

Flotte naturopplevingar og ikkje minst minner!

Gonatt frå gruppe 1! 

God og vellykka frukost fredags morgon. 

Ein fin gjeng på Nuken, etter ein fantastisk, men kald telttur!